ดังนั้นความมีชีวิตชีวาของเพชรนอกประเทศเป็นส่วนหนึ่งของเหตุผลที่เซียร์ราลีโอนได้รับ 3% ถึง 10% ของรายได้เพชรหรือไม่? แน่นอนคำตอบคือใช่. รายได้จากเพชรของบอตสวานาให้ประมาณ 50% ของงบประมาณแผ่นดินของประเทศ โดยหลักแล้วเป็นเพราะรัฐบาลบอตสวานาและนักลงทุนเอกชนร่วมกันกำหนดนโยบายเพชรและแบ่งรายได้อย่างสมเหตุสมผล อย่างไรก็ตาม ในเซียร์ราลีโอน นายทุนเอกชนเป็นผู้กำหนดวิธีการดำเนินงาน ประเภทของค่าใช้จ่าย อัตรากำไร กลยุทธ์การหลีกเลี่ยงภาษีและการหลีกเลี่ยงภาษี
จำไว้เสมอว่าพ่อค้าเพชร
ก็เหมือนกับเอกชนรายอื่นๆ ที่มักจะทำทุกวิถีทางเพื่อหาเงิน ตามคำกล่าวของ Miya Tokumitsu ในบทความของ NY Times ที่ชื่อว่า “ทำไมความยุติธรรมทางสังคมและทุนนิยมถึงไม่ผสมกัน” โทคุมิตสึกล่าวถึงผู้แสวงหาผลกำไรที่ไม่เอาเปรียบคนงาน ต้องการให้เกียรติคุณค่าทางศีลธรรม ปฏิบัติตามกฎระเบียบของรัฐบาล และหรือไม่โหดเหี้ยมกับคู่แข่งของเขา/เธอ หลอกตัวเอง
อีกทางหนึ่ง เมื่อรัฐบาลเป็นหุ้นส่วนกับนักลงทุนเพชร ข้อตกลงทางเศรษฐกิจดังกล่าวทำให้รัฐบาลสามารถสร้างโรงงานเจียระไนเพชรได้ ดังนั้น ไม่เพียงแต่เพิ่มมูลค่าให้กับเพชรและเพิ่มรายได้ให้กับรัฐบาลเท่านั้น แต่ยังให้งานที่มีผลตอบแทนดีมากขึ้นด้วย นั่นคือระบบเศรษฐกิจที่บอตสวานาได้ก่อตั้งขึ้น
ดังนั้น ให้เราเปลี่ยนการอภิปรายจากประเด็นเรื่องบุคลิกภาพ (ชนพื้นเมืองหรือคองโก) เป็นประเด็นเรื่องการเพิ่มรายได้จากเพชรเข้าไปในเงินกองทุนของรัฐบาลไลบีเรีย สิ่งนี้มีความสำคัญเนื่องจากแหล่งรายได้หลักของไลบีเรีย (เช่น ภาษีสรรพสามิต) ไม่เพียงพอสำหรับการจัดหาเงินทุนสำหรับโครงสร้างพื้นฐาน โครงการเพื่อสังคม ฯลฯ
ยิ่งไปกว่านั้น ขณะนี้ชาวไลบีเรียกำลังปฏิเสธภาษีใหม่ใด ๆ ซึ่งเห็นได้จากการเดินขบวนสาธารณะเมื่อเร็ว ๆ นี้ซึ่งจัดขึ้นโดยผู้ประกอบการชาวไลบีเรียเพื่อประณามภาษีใหม่ นอกจากนี้ เมื่อไลบีเรียมีเสถียรภาพแล้ว ความช่วยเหลือจากพันธมิตรระหว่างประเทศของเรา ซึ่งไม่รวมหนี้ภายนอก จะอยู่ที่ประมาณ 500 ล้านดอลลาร์
“คู่มือประชาชนเกี่ยวกับงบประมาณ…” ระบุว่า “… ในปี 2556/57 ผู้บริจาคจะบริจาคเงิน 649 ล้านดอลลาร์ในความช่วยเหลือโครงการ นอกจากนี้…” เป็น 476 ล้านดอลลาร์ที่ UNMIL จะใช้จ่ายในปี 2556/57 หมายเหตุ เงินของผู้บริจาคจะแตกต่างกัน และเงินของผู้บริจาคจะไม่รวมอยู่ในงบประมาณแห่งชาติของไลบีเรีย
โอเค ฉันเข้าใจแล้วว่าทำ
ไมผู้สนับสนุนชนพื้นเมืองจึงเน้นเรื่องเชื้อชาติเป็นการทดสอบสารสีน้ำเงินสำหรับตำแหน่งประธานาธิบดี และไม่เน้นประเด็นที่แท้จริง เช่น การแบ่งรายได้จากเพชร นี่เป็นเพราะอดีตประธานาธิบดีหลายคน ไม่ว่าจะเป็นคองโกที่มาจากคองโกหรือผู้สมัครรับเลือกตั้งคองโกยังคงสนับสนุนนโยบายที่ปกป้องชาวไลบีเรียที่มีอิทธิพล โดยเฉพาะเจ้าของอสังหาริมทรัพย์ พ่อค้าเพชรและทองคำ ฯลฯ
นอกจากนี้ พลเมืองที่มีอิทธิพลและนักลงทุนเอกชนยังคงป้องกันไม่ให้ผู้สมัครที่ซื่อสัตย์และทุจริตน้อยกว่าได้รับตำแหน่งทางการเมืองที่มีอิทธิพล
นอกจากนี้ ผู้สนับสนุนชนพื้นเมืองเชื่อว่าผู้สมัครที่มาจากคองโกมีโอกาสน้อยที่จะบังคับใช้นโยบายด้านกฎระเบียบกับญาติของพวกเขา แม้ว่าพวกเขาจะหารือและกำหนดนโยบายรายได้จากเพชรก็ตาม ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเงิน ฯลฯ
ผู้สนับสนุนชนพื้นเมืองยังระบุด้วยว่าอำนาจจักรพรรดิของตำแหน่งประธานาธิบดีไลบีเรียประกอบกับข้อกำหนดการทำงานภายในของฝ่ายนิติบัญญัติ ทำให้เป็นเรื่องยากสำหรับสมาชิกสภานิติบัญญัติพื้นเมือง ซึ่งมีจำนวนมากในปัจจุบัน ที่จะออกนโยบายที่ประธานาธิบดีไม่อนุมัติ เป็นความจริงที่ตำแหน่งประธานาธิบดีในหลายประเทศใช้การบิดแขน การรับสินบน ฯลฯ เพื่อบีบบังคับฝ่ายนิติบัญญัติ
